Gedeelde gekte

‘Folie à deux’ is een term uit de psychologie die een gedeelde psychose tussen twee mensen beschrijft. Ze verliezen de grip op de werkelijkheid en verdwalen zo in een ruimte waarin de ‘echte’ wereld enkel nog een herinnering is. Hun onderbuik gaat spreken. Hun fantasie/gekte wordt werkelijkheid.

Inkijk in de onderbuik

In de voorstelling Folie à Deux daal je af in het onderbewustzijn van twee eenzame zielen: een chauffeur en een kassameisje van een benzinestation. Via je oren hoor je gedachtes en gefluister. Alsof je een microfoon in hun hoofd hebt gehangen. Via je ogen zie je hetgeen wat borrelt onder de oppervlakte. Alsof je een microscoop zet op hun binnenwereld. Langzaam kun je steeds dieper en dieper wegzinken in de psyches van de personages. Zowel de chauffeur als het kassameisje zijn door hun leven rond de snelweg zo goed als anoniem geworden. Zij werkt op een plek waar elke klant zo snel mogelijk weg wil en dus niemand een band met haar aangaat. Hij rijdt eindeloos op de snelweg, op weg naar nergens. Wat is dit verlangen om te verdwijnen? En kan dat nog wel als ze elkaar ineens zien staan en gefascineerd raken, misschien zelfs geobsedeerd.

‘We stierven bijna slapend in onze auto’

Tijdens het maakproces zijn we ’s nachts gaan rijden op snelwegen. We sliepen tussen truckers, op obscure parkeerplaatsen met alleen een betonnen bunker als wc of in spookdorpjes. Hier zijn we ook bijna gestikt: vergeet niet om je ramen op te doen als je gaat slapen in een auto. En dit deden we om te ervaren hoe het is om constant onderweg te zijn. Om te begrijpen hoe het is om te leven op een non-plaats. Dit is een term van de Franse antropoloog Marc Augé die een non-plaats beschrijft als een plek die alleen als functie heeft als doorgang te dienen. Niemand wil er ‘zijn’. Voorbeelden zijn supermarkten, luchthavens, maar ook snelwegen. Folie à Deux is een ode aan en misschien ook wel een verlangen naar de non-plaats. Een bevrijdende en destructieve gedachte. Hoe nergens te zijn?

Credits

Concept, tekst, geluid, regie: Babette Engels, Jordy Vogelzang

Performer: Niels van Heijningen, Merette van Hijfte, Annemieke Buijs
Voorstellingstechnicius: Dries Himpe

Met steun van: Productiehuis Theater Rotterdam, LiraFonds

Met dank aan: Vlaams Cultuurhuis de Brakke Grond, Joris Palmboom, Fringe Festival Amsterdam